Η θαλασσινή καλοκαιρινή εκδρομή στην Αμμουλιανή με ναυτικό κάμπινγκ, τείνει να γίνει θεσμός για τον ΜΟΦΣ. Πραγματοποιείται εδώ και 15 χρόνια ανελλιπώς, και τα μέλη την συζητάνε συχνά μέσα στη χρονιά. Γίνεται στο δεύτερο μισό του Ιούλη, και έχει την πανελλήνια πρωτοτυπία να ονομάζεται κάθε χρόνο με το όνομα του μέλους που κερνάει τα κρέατα, τα οποία τρώμε ψητά το σαββατόβραδο. Επίσης, ο ΜΟΦΣ προσφέρει ένα αναμνηστικό δώρο στα μέλη που παρευρίσκονται. Έτσι φέτος η εκδήλωση λεγόταν Νικολαϊδεια, από τον φίλο Λάζαρο, και το δώρο που δόθηκε ήταν μια ομπρέλα θαλάσσης με το σήμα του ΜΟΦΣ.
Δύο είναι οι λόγοι που είμαστε δεμένοι με την συγκεκριμένη εξόρμηση. Ο πρώτος είναι γιατί λαμβάνει χώρα σε νησί της παντοτινής μας «αδυναμίας», της Χαλκιδικής. Ο Τορωναίος, ο Σιγγιτικός και ο Θερμαϊκός κόλπος είναι «ιερές» θάλασσες για εμάς. Σε αυτές πρωτοτιμονέψαμε το μικρό μας φουσκωτό, αλλά και το μεγαλύτερο. Σε αυτές πρωτοψαρέψαμε, γνωριστήκαμε μεταξύ μας, μείναμε ακυβέρνητοι, κτυπηθήκαμε από μπουρίνια. Εν ολίγοις, εκεί ζυμωθήκαμε με το υγρό στοιχείο. Κάθε χρόνο διασχίζουμε από άκρη σε άκρη τα νερά τους, γράφοντας εκατοντάδες μίλια στα κοντέρ μας. Ένας μοφσίτης θα πάει αυθημερόν από το Παλιούρι στην Αμμουλιανή (85νμ με επιστροφή), έτσι, για να πιεί μία μπύρα με έναν φίλο. Άλλος θα εκκινήσει από την Ποτίδαια (120νμ), από Σκιώνη (100νμ), από Μαρμαρά (85νμ), από Κουφό (65νμ) κοκ. Αγαπάμε αυτή την εκδρομή, γιατί δεθήκαμε με αυτά τα μέρη με κόμπους άλυτους, δοκιμασμένους στον χρόνο!!
Το Σάββατο 20 του Ιούλη τα πρώτα σκάφη φτάσανε στις 11:00πμ στον όρμο Καραγάτσι της Αμμουλιανής, νότια του νησιού. Σε δύο ώρες είχαν έρθει άπαντες. Εκεί μείνανε συνεχώς ως την Κυριακή. Δεν μπορεί να υπάρξει ομαδική πλεύση κατά την άφιξη μας στο νησί, διότι τα μέλη εκκινούν από διαφορετικά μέρη. Πάντως λίγοι φτάνουν μόνοι, καθώς συνήθως έχουμε συμπλεύσεις σε δυάδες και πάνω. Φέτος συμμετείχαν δεκαεπτά σκάφη ενώ τα μέλη με τις οικογένειες τους έφτασαν τους εξήντα οκτώ . Αν δεν είχαμε απουσίες λόγω διακοπών θα είμασταν ακόμη περισσότεροι. Απρόοπτα συμβάντα σε μηχανές και ανθρώπους δεν είχαμε ούτε αυτή τη χρονιά, ώστε να απολαύσουμε τα μέγιστα που μας πρόσφεραν η θάλασσα, το νησί, οι υπέροχοι φίλοι, το καλό φαγητό.
Νοσταλγήσαμε όμως και τα περασμένα χρόνια, όπου μαζευόμασταν σε ένα γαϊδουρόνησο της Αμμουλιανής, ονόματι Πένα, χωρίς το μπητσόμπαρο του Καραγατσίου δίπλα μας. Μόνοι μας στην παραλία και στο νησάκι. Αλησμόνητες εποχές. Τώρα η τουριστική επέκταση έφτασε ως εκεί: ξενοδοχείο της περιοχής έστησε ομπρελοξαπλώστρες στην αμμουδιά του γαϊδουρόνησου!
Η μέρα του Σαββάτου εξελίσσεται ως εξής: στήνονται άμεσα στην παραλία ομπρέλες, καρέκλες και μερικά τραπέζια, κι αρχίζει η ασταμάτητη κατανάλωση τσίπουρου και μεζέδων. Τα σκάφη στέκουν αρόδο για να μην ενοχλούνται οι λουόμενοι. Άπαντες εναλλάσσονται μεταξύ μπάνιου στη θάλασσα, επισκέψεων από σκάφος σε σκάφος, καφέ στο beach bar, τσίπουρο στο στέκι της ακτής.
Κι έρχεται το απόγευμα. Το πάρτι τώρα αρχίζει!! Κι αυτός είναι ο δεύτερος λόγος που λέγαμε. Είναι το ωραιότερο beach party ever!! Τα σκάφη προσεγγίζουν την ακτή εν σειρά, δίνοντας μια μοναδική, πολύχρωμη, ναυτική εικόνα στο Καραγάτσι. Γίνεται πλήρης κατάληψη της αμμουδιάς και στήνονται οι ψησταριές, τα τραπέζια φορτωμένα με όλα τα αγαθά, οι καρέκλες, τα ψυγεία, η γεννήτρια, τα φώτα, τα ηχητικά, οι σημαίες. Αυτό περιμέναμε όλη τη χρονιά. Την απόλυτη παρέα μεταξύ μας. Δίπλα, μέσα και πάνω στη θάλασσα! Μέχρι αργά το βράδυ το Καραγάτσι γιορτάζει μαζί με τους ΜΟΦΣ. Με τη συνοδεία ψητών κρεατικών, συνοδευτικών, άφθονου ποτού και μουσικής, τα πειράγματα, οι χοροί, τα αστεία, οι κουβέντες, δεν έχουν τέλος. Αξίζει να το βιώσει κάποιος, από όσο μακριά κι αν έρθει!!
Το χάραμα τους βρίσκει όλους να κοιμούνται εξαντλημένοι. Όταν ξυπνήσουν και πιούν το καφεδάκι, αρχίζει το μάζεμα. Έρχονται οι τουρίστες της Κυριακής και πρέπει η αμμουδιά και ακτή να συμμαζευτούν. Έτσι τα σκάφη αποπλέουν για άλλα σημεία της Χαλκιδικής διατηρώντας την καλή διάθεση της περασμένης βραδιάς. Δεν υπάρχει κάτι το μελαγχολικό στην αποχώρηση αυτή. Σε όλους διαγράφονται στο νου, ζωντανές, έντονες, οι εικόνες της επόμενης χρονιάς…
